Nostromo, Conrad’in diger kitaplarindan genisligi ve iddiasiyla ayrilir. Diger kitaplarinda çogunlukla bakisini bir grup insan arasindaki karmasik iliskilere ve onlarin çok da genis olmayan çevrelerine çeviren Conrad, ilk defa Nostromo’da bütün bir toplumu ve genis bir siyasi ortami anlatmaya girisir. Dostoyevski’nin kurdugu derin dünyayla Tolstoy’un genis dünyasinin bir tür karisimidir Nostromo ve ikisiyle de boy ölçüsebilecek bir ruhsal derinlik ve toplumsal panorama içerir. Hayali bir Güney Amerika cumhuriyetinde geçen bu 1904 tarihli, gerilim ve siddet dolu hikâyeyi, Mehmet H. Dogan’in güçlü çevirisi ve Conrad’in kitaba yazdigi önsözle sunuyoruz.Hiçbir sey duymuyorum, hiçbir sey düsünmüyorum…Daha önce hiç bu kadar yogun bir sekilde, arzu ve endise içinde çalismamistim.Joseph Conrad, Nostromo’yu yazarken tuttugu günlüktenYirminci yüzyilda Ingilizce yazilmis en büyük roman.Walter AllenNostromo Conrad’in hayal gücünün en iddiali ürünüdür. Neredeyse büyük romanlarin o en iddialisiyla, Savas ve Baris’la boy ölçüsür.Jocelyn Baines-Conrad, Nostromo’da gelismekte olan bir Güney Amerika ülkesinde
sancili bir dönemi anlatiyor.
Costaguana, Avrupalilarin yerlestirdigi diktatör Ribiera’nin yönetiminde
istikrar saglamistir; ancak devrim kapidadir. Bati eyaletinin
bagimsizligi ve San Tomé madenindeki gümüslerin akibeti Italyan
denizci Nostromo’ya emanet edilir. Peki Nostromo herkesin sandigi
kadar saglam birisi midir, yoksa sahip oldugu ilkeler yozlasmis siyasi
ve ekonomik sistemin altinda mi kalacaktir? Conrad’in “muazzam bir
tuval” adini verdigi hayalî bir ülkeyi hepsi birbirinden ilginç uluslararasi
karakterlerle doldurdugu bu hikâye, üzerinden bir asir geçmesine
ragmen hâlâ tanidik olan bir Güney Amerika tarihçesi.
“Baska herhangi bir roman yerine Nostromo’yu yazmis olmayi
isterdim.”
F. SCOTT FITZGERALD