Kadin sorunu, ‘cinsel’ bir ayrimciliga dayanir; dünya çapindadir ve hep günceldir. nerede olursa olsun, erkeklerle kadinlar arasinda derin bir esitsizlik güdülür; çapi, ülkesine göre degismek üzere, çalisma yasaminda, egitimde, siyasal iktidari paylasmada… daha da vahim olani, kadinlarin, yine toplumlara göre farkli, korkunç bir cinsel açligin, bu arada dinmez bir siddetin sultasinda yasamasidir: aile içi siddet, töre cinayetleri.. bu cinsel farkliligin, fizyolojik dayanaklari var mi? Hayir, kadinin dogasindan degil, tarihten gelen bir durumdur bu itilis.’Kadinin dogasi’, ‘ebedi kadin’ diye bir sey yoktur; ‘kadin olarak dogulmaz, kadin olunur’! öte yandan, kadinlarin tarihi, genel tarihten oldugu gibi erkeklerin tarihinden de ayrilmadan, her iki cinsin esitligine dogru agir agir yürümüs bir tarihtir; 19. ve 20. yüzyillardan beri yasanan da bir devrimdir: “Kadinlar Devrimi”! Ona karsi çikmak ise mümkün degildir.Bu devrime gecikerek de olsa, Türkiye de katilmistir. Bu süreçte, kesin ve radikal adimlari atan da, Aydinlanma’dan gelen, bagimsiz, laik ve demokratik Cumhuriyet’tir, kazandirdigi da basta Medeni Yasa ve kadinlarin ufuklaridir.Yeminli düsmanlari da var: Basta da Islamcilar! Söylemeli de, her seye karsin, kadin hala “ikinci sinif” ülkemizde. Devrim’in yerlesmesinde, bir “zihniyet degisimi”nin hizlanmasindan baska çare de yoktur. Bu yolda verilecek mücadelede erkeklerin payi da önemlidir. Ne var ki yollari asil açacak olan, kadinlarin bilinçlenmesi ve eylemi olacaktir. Kadinlar, kadinlarimiz da, bu ugurda, ne olursa olsun savasiyorlar.Okuyun göreceksiniz.