Türk tarihinin en büyük mimarlarindan biri olan Mimar Sinan, 1489 yilinda Kayseri’de dogmustur. O dönemin padisahi Yavuz Sultan Selim’in bir tür asker toplama yöntemi olan devsirmeyi Anadolu’da yaptirmasi sonucu, 1512 tarihinde Kayseri’den Istanbul’a getirilmistir. Mimar Sinan, Acemioglanlarin bir zanaat ögrenmeleri kuralina uyarak dülgerligi ögrendi. Böylece ordunun yapi gereksinimini karsilayan birimlerde görev aldi. Ayni zamanda çagin iyi mimarlarinin yaninda çalisma firsati buldu. Orduyla birlikte gittigi yerlerde degisik yapilar görmesi egitiminin bir parçasi oldu. 1535’te yapilan Tebriz Seferi sirasinda, Van gölünün üzerinde askerî ulasimi saglamak için 3 gemi yapti ve böylece Haseki rütbesini aldi. 1536 yilinda Reis-i Mimaran-i Dergah-i Ali (Yüksek Dergah Mimarlari Baskani) görevine geldi. 1538’de Moldavya (Bogdan) seferi sirasinda Prut Irmagi üzerine 13 günde kurdugu köprüyle padisahin begenisini kazandi. 1539 yilinda, Mimar Acem Ali’nin ölümü ile bosalan saray basmimarligina getirilen Mimar Sinan, yasaminin sonuna kadar bu görevde kalmistir. Içinde camiler, medreseler, hanlar, hamamlar, köprüler, su kemerleri bulunan 477 yapinin sahibi durumundaki Mimar Sinan, 1588’de vefat etmistir. Sinan’a devlet örgütünde üstlendigi görev nedeniyle Mimar Aga sifati verilmis; çok yasamis olmasi nedeniyle kendi çaginda “mühendislerin gözbebegi” olarak çagrilmistir. Ona “Çaginin Öklid”i diyenler olmustur.