Büyükada ya da Yavruvatan… Kibris kendi kaderini belirleyememis veya kendi kaderini iki “anavatan”in kaderine, alinyazisina göre belirlemeye çalismis iki milliyetçiligin kiskacinda varolmaya çalisan bir ada. Bir tarafta Yunan milliyetçiliginin teritoryal genislemesinde sinirin en ucu, diger taraftan Türk milliyetçiliginin yeni “Hatay”i… Kibris’taki iki toplumun çok uzun süredir varolus kosullarini belirleyen milliyetçiler, iki toplumun kendi özgün kaderlerini yasamalarindansa, hayatlarini “anavatanlar”in kaderine bagimli sürdürmeyi tercih ettiler. Kibrisli Rum milliyetçiligi Ada’nin Yunanistan’in bir parçasi olarak kabul edilmesini isterken, Kibrisli Türk milliyetçiligi Türkiye’nin sancagi olmasini arzuladi. Elbette bu tercihler, Yunanistan’da ve Türkiye’de yasanan farkli ulus-devlet insa süreçlerinin hem kendi projeleri için hem de adadaki iki toplumun “gelecek” planlari için hayati sayildi. Ada’daki milliyetçiler kimi zaman kendi modellerini savunurken “anavatanlar”in bunu kabullenmesini arzuladilar, kimi zaman da “anavatanlar” kendi dis politika manevralarinda Kibris’i bir koz olarak kullanmaya çalistilar. Kibris ayrica 20. yüzyilda “bazi sorunlar vardir ve bunlar çözümsüzür” diyen bir uluslararasi iliskiler yaklasiminin iyi bir örnegi olarak sunuldu. Niyazi Kizilyürek Milliyetçilik Kiskacinda Kibris’ta, halen iki toplumun yasadigi adanin “çözümsüzlük” üzerinde katettigi mesafeyi geriye sarmak için dörtlü milliyetçilik matrisiyle nasil ve niçin hesaplasilmasi gerektigini tartisiyor