Ali Emre, doğumunun 150. yılında, hem şiirleri ve diğer eserleri hem de mücadelesi ve büyük ıstırabıyla yakın tarihimizde önemli bir yeri olan, çeşitli vesilelerle hâlâ tartışılan Mehmed Âkif’i yeni romanıyla yâd ediyor.

Daha önce Nureddin Zengi, Selahaddin ve Baybars’ı merkeze alan üçlemesiyle dikkat çeken Emre’nin yeni romanı 272 sayfa. Alaz Kitap’ın beşinci yayını olan eser, her biri kendi içinde beş alt başlık içeren altı ana bölümden oluşuyor. Âkif’in hayatını on beş yaşından alarak vefatına kadar işleyen ve çeşitli sürprizlere de yer veren romanda, her bölümün sonunda, yaşanan döneme ve mütefekkir-şairin hayatına tanıklık eden önemli bir isim konuşturuluyor. Ali Emre “dosdoğru yolun ses sancağı” olarak nitelediği kahramanının hayatını ve mücadelesini ele alırken biyografiye ve kronolojiye dikkat kesilmekle birlikte, bu kıymetli ismin etrafındaki karanlığı, kirliliği, çarpıtmaları da tartışıyor.

Yer yer duygu ağırlıklı, şiirli bir dille yazılan roman; sadece, şiirini müstahkem bir mevki gibi gören Safahat şairini değil; içinde güvercin ağlayan merhametli bir talebeyi, zor zamanlarda meydana atılan cesur ve fedakâr bir önderi, memleketi kurtarmak ve bir nesil yetiştirmek için çırpınan vuruşkan bir muallimi, eziyetlerden yakasını kurtaramayan gönüllü bir sürgünü, hayal kırıklıklarıyla boğuşan mahzun ve mustarip bir babayı da gözler önüne seriyor.

Âkif’in muhkem inancına, Kur’an ve Sünnet bilgisine, şehirleri peş peşe ışıklandırıp ayaklandıran vaazlarına, savaş yıllarındaki kesintisiz cehdine, etrafındakilere şahsiyet kazandıran eşsiz karakterine, yeni rejimin takibatı nedeniyle çektiği eziyetlere atıflarla zenginleşen eser; Kur’ân’la konuşan şairin az bilinen yönlerine de ışık tutuyor.

Romanda, Balkan faciası ve 31 Mart Vakası’ndan İstanbul’un işgaline, Ali Şükrü Bey cinayeti ve İstiklâl mahkemelerinden “İrtica 906” dosyasına kadar birçok önemli gelişmeye temas ediliyor. Aynı zamanda, Eşref Edîb, Babanzâde Ahmed Naim, Sultan Abdülhamid, Talat Paşa, Mithat Cemal, Abbas Halim Paşa, Cemaleddin Efganî, Tevfik Fikret, Mustafa Kemal Paşa, Topal Osman, Prenses Emine Hanım, Muhammed İkbal, Ömer Muhtar, Emin Ersoy, Abdülvehhab Azzam, Kuşçubaşı Eşref, Yozgatlı İhsan Efendi, Neyzen Tevfik, Celâleddin Ökten gibi önemli isimler de eserde söz alıyor.
Kitap, Ali Emre’nin, Mehmed Âkif’le ilgili bir şiiriyle sona eriyor.