Marcel tasrada, bir Flaman köyünde büyükbaba ve büyükannesiyle birlikte yasayan on yaslarinda bir çocugun hikayesini anlatir. Sülalenin müsamaha bilmeyen sütannesi büyükanne, özel bir vitrinli dolapta muhafaza ettigi ölmüs aile fertlerinin fotograflarini kiyici bir düskünlükle havalandirip yeniden yerlerine dizmek üzere belirli araliklarla çikardiginda onlarla konusup dertlesirken, alabildigine karanlik bir mazinin hesabini da sormaktadir. Kendine has hiyerarsik kaideleri, bir Araf, bir de Cehennem katiyla kanatlari Cennet’e açilan bu vitrinli dolabin içinde sepya fotograflariyla arz-i endam eden ölmüslerden hiçbirisine gelisigüzel yer verilmemistir raflarda: Bakire Meryem biblosuna yakin durma gibi bir ayricaligi haiz birkaç aziz ruhun disinda. Bakire Meryem’in hemen yani basinda duran fotograflardan biri Ikinci Dünya Savasinda Dogu Cephesi’nde gepegenç bir yasta sehit düsmüs, hayirdua okunacak bir mezari bile olmayan Marcel’e aittir. Marcel’in ölümünün ardinda yatan giz nedir? Gülümseyerek poz verdigi fotografinda günese karsi siper ettigi eliyle gölgelenip, yari yariya siliklesivermis yüzü de ser verip sir vermez Marcel’in. Herkesten gizlenip unutulmaya tutsak edilmis karanlik bir mazinin pas tutmus sir kapilari ancak hoyrat senelerin kucaginda sararip siliklesmis mektuplarin agirligiyla aralanacaktir. Marcel’in Flaman dilinde son yirmi yildir en bilinen yazari Erwin Mortier’in kaleminden okuyacaksiniz.