Tarihin her kesitinde kendi neslinin ve döneminin sesi solugu olabilen nitelikli eserler ele alindiginda zamanin ötesine geçer ve her dönemde okunup anlamlandirilabilecek bir yapiyla yeni okur ve muhataplar arar. Ilk defa 1896 yilinda Servet-i Fünûn dergisinde tefrika edilmeye baslanan Halit Ziya Usakligil’in Mai ve Siyah adli romani da böyledir.Hayal edilen ile gerçekte olan arasinda sikisip kalan roman kahramanlarinin etrafinda örgülenen olaylar, her dönemin ve neslin kendinden pek çok bulacagi yeni anlam alanlariyla zenginlesmektedir. Özellikle Ahmet Cemil’in “Hayal ve Hakikat” çatismasiyla ortaya çikan trajedi, yasadigi dünya üzerinde kendi çatisma alanlari üzerine düsünebilen okurlarin dünyasinda yeni anlam alanlarina ulasir. Esasli bir edebî eserde olmasi gereken önemli özelliklerden biri olarak degerlendirebilecegimiz bu yapi, Mai ve Siyah’in da ölümsüz olmasina imkân vermektedir. Ayni metin içerisinde “orijinal” ve “günümüz Türkçesiyle” bir araya getirdigimiz bu çalismada esas amacimiz, Türk Edebiyatinin sahip oldugu dile dair tüm zenginlikleri nitelikli bir edebi eserle günümüz nesline gösterebilmektir. Okurlarimizda sanat eserinin temelinde var olan estetik degere iliskin bir tavir gelistirebiliyor ve onlarin sahip oldugu dilin sinirlarini genisletebiliyorsak ne mutlu bize..(Tanitim Bülteninden)