“Hayaller yalan olsa da rüyalar hep gerçektir. Istedigin hayali kurabilirsin ama istedigin rüyayi göremezsin.”Kadin, bir gün evinin sokaginda kimsesiz bir kiz bulur. Dayanamaz, birakmaya içi elvermez. Evine alir, bagrina basar kimsesiz çocugu, sanki asla sahip olamadigi öz yavrusudur. Hiç konusmaz küçük kiz. Kadin ona bir masal anlatmaya baslar.Lupu bir kadin öyküsü. Ne kadar düsmüs, bir daha kalkamamis ama teslim olmamis kadin varsa hepsine ait. “Kötü bir insandi Müjde, gözünü kirpmadan öldürürdü; sikilmaz, adam da kötüyse gerisini hiç sorgulamazdi. Ama adildi kendince, bir düzeni vardi, bugüne kadar sadece kendi gibileri öldürmüstü.”Yasi geçmekte olan fahise Müjde, falci Ruhane ve küçük bir kiz. Orman kanunlarinin geçerli oldugu zalim bir dünyada tek basina kalmanin, solup gitmis bir askin, insani canli tutan biçak gibi bir intikamin, pismanligin ve mücadelenin hikayesi.”Dertler hep olacak, hiç bitmeyecek. Ama kuvvetli olmak, özgür olmak nedir biliyor musun? Akilli olmaktir, kendi kendini hep kollamaktir, hayatta kalmaktir, gerektiginde kaçmak gerektiginde saldirmaktir. Korkuyorsun. Korkmalisin da. Hayat sana bana kolay degil. Iste bu yüzden gözlerini hep açik tutmalisin.”Prenses Lupu’nun masali, issiz çöllerden Istanbul’un pis arka sokaklarina; dogurmayi da öldürmeyi de bilen yalniz kadinlarin sesini duyuruyor. “Sevdigim vardi ama öldü.””Seviyor musun hala?””Bilmem, ölü sevilir mi?””E sevilir tabii, adam ne yapsin, öldüyse onun suçu mu? Insan sirf Hakk’in rahmetine kavustu diye sevdigini unutabilir mi?”Geceleri kapinizi siki sikiya kapatin.Ruhane’nin üç yasli cini sizi de ziyaret etmeye gelebilir.(Tanitim Bülteninden)