Bazi elestirmenler, Leopar’in yalniz Italyan degil, dünya edebiyatinin bir basyapiti, 20. yüzyilin en önemli romanlarindan biri oldugunu ileri sürer. Roman, Sicilya’da Bourbon Kralliginin çöküs yillarinda soylu bir ailenin, özellikle de ailenin reisi Prens Fabrizio Salina’nin yasamöyküsünü anlatir. 70 yasina gelmis, ilginç özellikleri ve ugraslari olan Fabrizio Salina, soylulara özgü dünyanin çöküsüyle birlikte yavas yavas ilerleyen kendi çöküsünü de hüzünle yasar. Israrla sürdürdügü geleneklerin, içine kapandigi görkemli dünyayi olusturan ögelerin sessizce kayip gittigini, dönüsü olmayan sonun yaklasmakta oldugunu gözler. Ne var ki, arkadan civil civil bir kusak gelmekte, onun vaktiyle yasadigi tüm duygulari, tüm heyecanlari baska bir dekor içinde, baska kosullar altinda onlar da tüm yogunluguyla yasamaktadir. Bir yolculuk sirasinda rahatsizlanarak, denize bakan bir otel odasinda, dinlenmeye çekilen Prens, mumun, alevinin sönmek üzere oldugunu sezinler. Hayatinin muhasebesini yapar ve `Her seyin oldugu gibi kalmasini istiyorsak, her seyi degistirmeliyiz,’ diye düsünür. Leopar, 60’li yillarda Lucsino Visconti tarafindan beyaz perdeye aktarilmis filmde Burt Lancaster, Claudia Cardinale ve Alain Delon rol almislardi.