Bir “kurtarici”nin gerçek yasamini dile getiriyor Márquez. Güney Amerika’yi Ispanyol Amerikasi olmaktan kurtarmaya, bagimsiz, özgür yeni bir Amerika yaratmaya kendini adamis bir generalin ya da artik bitmis bir diktatörün, yani Simón Bolívar’in ölüme giden yolculugunu, Magdalena Irmagi üzerinde yaptigi uzun ve son yolculugu anlatiyor. Bu uzun yolculugu, geriye dönüslerle, o benzersiz fantastik kurgu ve büyüleyici anlatimiyla isliyor.Irmaktaki yolculuk boyunca ona talihsizliklerini anlatan eski kurtulus ordusu askerlerine karsi öylesine cömert davranmisti ki, Turbaco’ya geldiginde elinde bulunan maddi olanaklarinin ancak dörtte biri kalmisti. Dahasi, eyalet yönetiminin dibi delik kasasinda elindeki ödeme emrini karsilayacak kadar para olup olmadigini, ya da hiç degilse onu bir tefeciye havale etme olanagini arastirmasi gerekecekti. Hemen Avrupa’ya yerlesebilmek konusunda, onca iyilik yaptigi Ingiltere’nin minnettarligina güveniyordu. Özlemlerine yarasir bir dekor içinde, hizmetkârlari ve en aza inmis maiyetiyle birlikte yasamini sürdürmek içinse Aroa Madenlerini satma hayalinden baska umut yoktu.