İkindiye yakın saatlerde sokağın başında gece karası asil bir atın üstünde duruşuyla görenlere tesir eden bir süvari belirdi. Kalabalıkta tereddüt hâkimdi. Muhafızları ve faytonuyla gelmesi beklenen kaymakam, acaba o muydu? Kıyafetlerine ve temsiline bakılırsa beklenen o olmalıydı ama niye yalnızdı? Sorular mütedahildi. Nihayet Hamdi Bey, tören kıtasının başına geldi. Hasan Çavuş’a selam vererek: “Ben Köprülülü Hamdi, yeni kaymakamınız!” deyince komutu alan tören kıtasıyla beraber vurmaya başlayan davullar ve çalan zurnalarla ortalık bir bayram yerine dönüşüverdi.

Zor zamanlardı, yalın kılıcı yiğitlik ve cesaret olan insanüstü gayretlerle destansı zamanlar. İşgal altında çözülmek üzere olan bir toplumda inanmışların mücadelesi; aşkları, aşkınlıkları onların, doğacak Cumhuriyet’in yapı harcı olacaktı.

Kültürlü, musikişinas, şık ve temiz giyinen titiz bir Osmanlı kaymakamı, bir Maiyet Memuru nasıl gözünü budaktan sakınmayan, çetin bir savaşçı, yaman bir kavga adamı oldu? Kuvvâcı bunu hikâye ederken, Millî Mücadele’de ilk silahlı güç olma özelliğine sahip Kuvayımilliye’nin hangi şartlarda ve nasıl teşekkül ettiğini de anlatıyor. Romanda İzmir ve Ayvalık işgalleri, Anzavur İsyanı ve Akbaş Baskını gibi Millî Mücadele’nin önemli olayları ele alınıyor.

“Kuvayımilliye yalnız ben değilim. Kuvayımilliye bütün millettir. O ölmeyecektir,” diyen Köprülülü Hamdi Bey’in ihtişamını ve mücadelesini Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kuruluşunun 100. yılında sarsılarak okuyacaksınız.