Aydinlanma çaginin düsünürleri, insanligin modernlestikçe dinden uzaklasacagini ve dinlerin eninde sonunda ölecegini düsündüler. Hatta bunun için zaman biçenler bile oldu. Aslinda bu öngörü bilimsel bir tahmin degil, ideolojik bir temenni idi. Yani tezin ardinda “böyle olmalidir!” imasi vardi. Ancak insanoglunun inanma istegi sona ermedi, hatta dinsel pratiklerde yükselis gözlendi. Bugün Hiristiyan dünyasindaki kiliseler arasinda en güçlü olanlar, sekülerlesme sürecine en çok direnç gösterenler; Evanjelizmin yükselisi ortada. Vaktiyle, kutsaldan kopma macerasinin motor gücü olacagi varsayilan Batili orta siniflar, her geçen gün Uzakdogu inançlarina ve yeni dini hareketlere meylediyor. Insanlik tarihinde inancin tüm izlerini silmeye yönelik belki de en güçlü sistematik tesebbüsün gerçeklestigi eski Sovyet havzasinda Aziz Vladimir, Karl Marx’in saltanatina kisa sürede son verdi. Japonlarin geleneksel Sinto mabetleri hiç de itibar kaybetmedi. Islam cografyasinda ise kutsal zaten sahayi hiç terk etmedi, birçok dirilis hareketine hayat verdi. Yani aslinda kutsal hiç gitmemisti.Prof. Dr. Ali Köse, din sosyolojisi konusunda dünyaca taninmis meslektaslari Peter Berger, Rodney Stark, Harvey Cox, David Martin, Robert Bellah, Conrad Ostwalt, Daniel Bell, Grace Davie ve Karel Dobbelaere’i bir araya getirdi. (Tanitim Bülteninden)