Bu eser, Kürtler’de Felsefe ve İrfan Geleneği’nin birinci kitabıdır. Bu kitap, Antik Dönem’den sonra karşımıza çıkan sistematik, kurucu düşünürleri/filozofları/arifleri ele almaktadır. Bu çalışmamızda Zerdüştlük ile başlayan Mitraizim ve İslam ile devam eden tarihsel süreci ele alarak üç büyük kurucu düşünürün felsefe ve irfanlarını işledik. Bu kurucu düşünürler, Baba Tahir Uryan, Aynu’l Kudat Hemedani ve Şeyh’ül İşrak Şihabeddin Sühreverdi’dir. Kürtlerin kadim tüm mirasına konmuş olan akbabalar, bu
mirası talan, yağma, manipülasyon, sansür, inkar vb. vicdani olmayan her türlü yöntemle Kürtlerin ellerinden alıp onları hafızasızlaştırırken, tarihsizleştirirken, benliğini yok etmeye çalışırken; maatteessüf ki Kürtlerin de kendi tarihsel miraslarına kâmil anlamda sahip çıktıklarını söylemek çok zordur. Zaten bir varlık ve yokluk mücadelesi veren “Kürtlerden böyle bir şey beklemek doğru değildir.” argümanı ise Kürtlüğün kendi hakikatiyle örtüşmemektedir. Kürtlüğü ve onun kadim mirasına dair müktesebatı herhangi bir ideolojik veya mezhebi gettonun parantezine alarak oralarda konumlandırmak -sözüm ona- Kürt aydının/entelektüelinin en büyük çıkmazıdır. Kürtlerin “İşraki Ben İdraki” çok güçlü olduğu için Kürtler bu coğrafyada kendi varlıklarını koruyarak bugünlere gelebilmiştir. Eğer bu felsefi ve irfani derinlik olmasaydı Kürtler de bu coğrafyada yok olan onlarca halktan biri olurdu.