güçlerin bu yüzyıl içerisinde birçok defa Türkiye, İran, Irak ve Suriye arasında rastgele paylaştırdığı on beş
milyon kişiden oluşuyorlar. Irak’ta olduğu gibi petrol üreticisi Kürdistan topraklarından uzaklara
sürülmediyse de her yerde ulusal azınlığa indirgenen Kürt halkı, kimliğini yaşayamıyor ve dilini kullanma
hakkı reddediliyor. Bu güzel eser, genel bir resim çizmekten ziyade, ‘katledilerek’ ölmeyi reddeden bir
ulusun hikâyesini anlatıyor.”L’Histoire
“Kürtler: Genel olarak Türkiye, İran ve Irak olmak üzere üç farklı devlet arasında paylaştırılan ve Suriye ile
Sovyetler Ermenistanı’nda da dikkate değer sayıda azınlık olarak yaşayan bir halk. Kürdistan: Dağlık,
denize kıyısı olmayan bir ülke. Halkı; çiftçi ve aynı zamanda tüccar, İslam dinine mensup, kültürel düzeyi
henüz çok gelişmediyse de yurtsever duyguları her yerde canlı olan bir halk.
Kürtler gerçekten şanssızdır. Varoluş mücadelelerini aynı anda üç ülkeye karşı yürütmek zorundalar.
Ayrıca Maxime Rodinson’un da vurguladığı gibi onlar, ‘ezilenlerin ezilenidir’ çünkü bağımsızlıklarını, daha
önce Batı emperyalizminin kurbanı olmuş ülkeler nezdinde talep etmeleri gerekti -ve bazıları hâlâ talep
ediyorlar. Fakat eskiden ezilen olma hâli, ezene dönüştüren özel sıfatlar bahşeder mi? Dünyayı saran
ilerici fikirler, üçüncü dünya ülkeleriyle çatıştıkları durumda ulusal azınlıklara yüz mü çevirmelidir? Bilgili,
dürüst, rahatsız edici ve dolayısıyla şiddetle önerilebilecek bu kitabın temel sorusu işte budur.”
Jacques Juillard, Le Nouvel Observateur
“Uzman görüşleri ya da ‘dışarıdan’ söylemler sunmak yerine bizzat Kürt entelektüellerine söz veren bu
eserin takdir edilecek yanlarından biri, Şam, Bağdat, Tahran ve Ankara gibi birbirinden farklı rejimlerin
Kürt politikalarını, müsamaha göstermeden incelemek ve karşılaştırmaktır.”
Le Monde
