1. kitap

İlk medeniyet Ön Asya’da Yukarı Fırat ve Dicle havzasında oluşur. Yukarı Mezopotamya uygarlığın gelişimi zamanla daha güneyde Tell-Halaf’a buradan Aşağı Mezopotamyaya Sümer’e ve Bereketli Hilalin güney ucu Mısır’da sürer. Uygarlığın Ön Asya merkezli gelişimi dünyanın Buzul Çağı sonrası yaşadığı iklimsel yaşam koşulları yüzündendir.MÖ 2000ler sonrası

Mezopotamya’ya batıdan ve doğudan Aryan, güneyden Sami toplulukların göçleri gelişir. Göçler sonrası yerel topluluklar ile göç ile gelen Sami, Kafkas ve Aryan halkların özellikle Zagros dağ silsilesinde ve aşağı Mezopotamya coğrafyasında melez kültürel etnik görünümleri oluşur.

Akad sonrası III. Ur (Guti) Sülalesi, Geç Asur ile gelişen “Asur Ticaret Kolonileri” ile oluşan melez medeniyetler tekrar Yukarı Fırat ve Dicle üzerinden, Doğu Akdeniz kıyılarından Antolia’ya, Avrupa’ya, Diyala ve Masala geçitlerinden İran platosuna, Sus üzerinden Hindistan’a uzanır.

Ön Asyada MÖ 23 yüz yıl sonrası görülen Aryan toplulukların özellikle Yunanlıların ve Kürdlerin de ataları göç ettikleri Ön Asya topraklarında birçok siyasal oluşumun ve yeni uygarlıkların öncüleri oldular.

Elinizdeki kitap, Sami, Kafkas ve Aryan bölge halklarının medeni ve siyasal serüvenini tarihi belgeler ile daha realist bir yüz ile size anlatmaya çalışmaktadır

2. kitap

Kürdlerin Asyalı ataları, Doğu Aryan kültürlü Med, Pers, Part, Soğdia vs. toplulukların ana vatanları İran Horasan’ın kuzeydoğusunda Harezm, Baktira ve Soğdia vs. olarak görülür. Bu Doğu Aryan kabilelerin MÖ 23 yüz yıl sonrası ise batıdaki ilk yerleşim alanları İran platosunda Elbruz ve Zagros Dağları olmuştu. Daha batıda ki görünümleri ise Yukarı Fırat ve Dicle havzalarında, Kapadokya ve Kilikya’ya göç ettikleri bölgedeki aynı kültürlü Mitanni kabilelerinin varlığı ile anlaşılır.

MÖ 9 yüz yıl sonrası ise İran’daki Doğu Aryan toplulukları bölgenin güçlü köleci Asur ve Urartu devletlerinin askeri kampanyalarında köle olarak Yukarı Mezopotamya’da iskân edilmiştiler. Bu topluluklar Zagroslarda ve Yukarı Fırat, Dicle ve Masala nehir havzalarında soydaşları olduğu kuvvetle muhtemel Mitanni bakiyesi ve yerel Kafkas kültürlü Hurri soylu topluluklar ile kaynaştılar. Bu coğrafyada Kürd kavmini yarattılar. Kürdlerin yaşadıkları topraklar Büyük İskender sonrası “Medya” olarak tanındı. MÖ 1 yüzyıl sonrası Ön Asya’ya yönelen Roma’nın Medya’da bölgenin güçlü Part Devletine karşı tampon devlet olarak destekledikleri “Adiabene, Karduk ve Atrapone Medyası” devletlerinin hâkim olduğu Medya topraklarında Kürdler siyasal bir güç olarak geliştiler. Fakat Roma-Part ve Bizans-Sâsâni süreci Kürdlerin ülkesi olan Medya’nın yoğun paylaşım savaşlarının yaşandığı bir dönem oldu.

Bölge halkları Ârâmiler, Ermeniler ve Yunanlıların Hıristiyanlığı benimsemeleri ile MS 330‘larda Medya’da halklar arasında gelişen dini kamplaşmalar var olan etnik yapıları netleştirdi. Bu hengâmede Arabistan’da gelişen İslami dinin temsili olan İslam Orduları Medya’yı denetimine aldı. Zerdüştlük vs. dinlerini terk etmeye, İslam dinini benimsemeye zorlanan Kürdler, MS 650 sonrası ülkeleri Medya’nın iç ve karasal coğrafyasının dezavantajları ile de baş başa kaldılar.