Cumhuriyet tarihi boyunca egitimi düzenleme ve degistirme boyutunda ilkögretim programlarinda pek çok dönüsüm yapilmistir. Ancak bunlarin pek azi 2004 yilinda gerçeklesen kadar kapsamli idi. Ögretim felsefesinden, programin içerigine, ders kitaplarindan ölçme degerlendirmenin anlam ve önemine dek uzanan tüm egitim sistematiginde önemli anlayis degisiklikleri yasandi. Bu süreçte yasamsal derecede önemli olan nokta, ögretimin uygulayicilarina ve ögretmen adaylarina bu yeni anlayisa uyum saglayacak ortamlarin hazirlanmasidir. Teorik düzeydeki degisimler ne denli basariyla gerçeklestirilirse gerçeklestirilsin, sinif içindeki ögretim baglaminda, ögretmen faktörü her zaman önemini koruyacaktir. Nitekim degisim sürecinin basarisi, onun uygulayicilarinin söz konusu degisimi nasil algiladiklari ve ögretim sürecine ne ölçüde yansittiklari ile yakindan ilintilidir.Bu kitap, böylesi bir çabanin ürünüdür. Bu çerçevede kitabin amaci; yeni programin felsefi arka planini özetlemek, sosyal bilgiler ögretimindeki güncel kavram, bakis açilari ile ögretim anlayislarini tanitmak, eski anlayisa göndermeler yaparak yeninin nasil uygulanacagina iliskin pratik örnek ve uygulamalar sunmaktir. Bu amaçtan yola çikarak, kitapta tanitilan ögretim yöntem ve teknikleri yüzeysel teorik açiklamalar yerine çok sayida örnek uygulama esliginde incelenmistir. Ayrica sözlü tarih ve yerel tarih gibi yeni programin öngördügü yöntemler somut örnekler esliginde kitapta yer bulmustur. Bundan baska yapilandirmaci anlayis izdüsümündeki “kanit temelli sosyal bilgiler ögretimi yaklasimi”na iliskin uygulamali örnekler de kitapta sunulmustur.