Geçmisini temize çekecek bir adam. Müspet bir vazife için Istanbul’a yolculuk. Çocukluk arkadasi Kerem. Kerem’in nisanlisi Banu. Ve kapi deliginden gözetlemeyle baslayan hastalikli bir tutku. Kopoy, Istanbul’un göbeginde arizali bir ask hikâyesi… Tasradan gelip Istanbul’da bir is hanina hapsolan; olamamanin, yapamamanin magduru Osman’in hikâyesi… Insandan, dokunmaktan, asktan uzaklasip kendini kendine hapsedenlerin yitik bir dilde dokunakli öyküsü…“Burasi Istanbul, Sirinevler mi, bilmek zor. Kopoy’da yeni Istanbul belki de çok eski, çok küskün bir tasra. Bastan sona tasra aksamlarinin derin kasvetini hissettim.Baris Andirinli ilk romani Kopoy’da çok etkileyici bir yazar olarak karsimiza çikiyor. Türk edebiyatinin büyük ustasi Esendal’i aratmayacak bir anlatimla, yer yer ironiye, yer yer içlenislere savrulup giderek. Ve elbette bizi de savurarak.Kopoy ‘nasil satarim’ çukuruna yuvarlanmis bugünkü edebiyat ortaminda ‘öz edebiyat’ solugu.”Selim Ileri“Baris Andirinli, nicedir öykü ve romanda yitirdigimiz yalin, içten dilin en güzel örnegini veriyor. Bu denli yalin bir anlatimla bu kadar samimi, sicak ve derinlikli bir insan sicagi estirilebilir. Türkçenin kadim bir siir dili oldugu kadar, anlati dili de oldugunu bir kez daha anlamis bulunuyoruz. Kisa cümlelerle çatilmis bir dil evreninin içine daldikça nasil hüzünlü bir insan öyküsüyle karsilasiyoruz. Ask olsun!”Sadik Yalsizuçanlar “Andirinli’yi okudum. Gülsem mi aglasam mi bilemedim. Kopoy tuhaf. Degisik. Çok güzel…”Murat Uyurkulak