Antikçag Kiniklerinden Metinler Grekçe “kyon”, “köpek” sözcügüyle iliskili olan Kinizmin kökleri Sokrates’e yani 5. yüzyila kadar dayanir. Rakipleri, yasayislarini, köpeklerin yasayislarina benzettikleri için alay etmek amaciyla onlari “köpek” olarak nitelendirir. Kinikler ise bundan gocunmak yerine giderek bu ismi benimser hatta yüceltirler. Erdem ve etik anlayislari, giyinisleri, beslenmeleri, inceltilmis Atina kültürüne, bos inançlara karsi çikislari da onlari diger insanlardan ayirt eden özelliklerdir. Ün, sayginlik, toplumsal statü, zenginlik, iktidar gibi çogunlugun pesinde oldugu seyler onlar için bir sey ifade etmez. En taninmis temsilcileri Sinoplu Diogenes, biricik örnekleri Herakles, en yüce amaçlari ise “özgürlük”tür.Haklarinda, sinirli sayida kaynaktan elde edilen az miktarda bilgiye sahip oldugumuz kiniklerle ilgili derli toplu bir kaynak olarak görülebilecek olan Köpeklerin Bilgeligi, kendi kendisinin efendisi ve üstadi olan Kinik filozoflarin düsüncelerini kimi zaman anekdotlar, kimi zaman nükteli aforizmalar ya da soru-cevap yöntemiyle olusmus metinler yoluyla aktariyor.”Kendisine niçin ‘köpek’ denildigi soruldu. Söyle cevap verdi: Çünkü ben hakikati kötü, yalanci insanlarin yüzüne vururum ve kendileri hakkinda gerçegi söylerim, iyi insanlara kuyruk sallarim, kötülerin suratina hirlarim.”Diogenes