Komünist Enternasyonal (Komintern) 1919 ile 1943 arasinda faaliyet yürütmüs komünist dayanisma aginin en genis katilimli cephesini teskil eder. Birinci Enternasyonal’in olumlu mirasina sahip çikarken, Birinci Dünya Savasi sirasinda kendi hükümetlerinin yaninda saf tutan sosyal demokrat partilerin Ikinci Enternasyonali’nden de kendisini ayirmistir. Bu nedenle Üçüncü Enternasyonal adiyla da bilinmektedir. E.H. Carr, Komintern’in Alacakaranligi 1930-1935’te, Sovyetler Birligi’nin kurulusunu tamamlamasi ve Avrupa’da devrim ihtimalinin sönümlenmesinin ardindan komünist partilerin Sovyetler Birligi’ne bagimli hale geldigi bir süreci ele aliyor. Carr, tek ülkede sosyalizmin korunmasi, diplomatik iliskilerde komünist ilkelerin degil de Sovyetler’in diplomatik çikarlarinin belirleyici hale gelmesinin, komünist partileri nasil etkiledigini tartisiyor. Ulasabildigi Komintern ve komünist parti arsivlerinin, dergilerin, gazetelerin, arastirmalarin ve anilarin yardimiyla zengin bir anlati kuruyor Carr. Komintern’in, Avrupa’da devrim ihtimalinin sönümlenmesi üzerine aldigi kararlarin fasizm karsisinda komünist partileri nasil yalnizlastirdigini, bu hatali politikalara karsi çikanlarin nasil “hain” ilan edildigini, “hainler”in önerileri hakli çiktiginda bunun önemsenmeyip soguk diplomatik bahanelerin nasil tedavüle sokuldugunu gösteriyor.Komintern’in Alacakaranligi, dünyanin dört bir yaninda samimiyetle komünist olmus bir kusagin, bagnaz bir siyasal/diplomatik çikar dürtüsüyle nasil harcandigini tüm çiplakligiyla gözler önüne seriyor.