Çocuklarin dünyasini anlamaya çalisan, onlar için hikaye ve romanlar yazan birisi olarak, çocuk ve televizyon iliskisini hep merak etmisimdir. Çocuklugu çepeçevre saran ve merkez medya konumuna oturan televizyon, acaba çocugun kisiligini ve sosyallesmesini, hangi yönde ve nasil etkilemektedir? Ülkemizde televizyon ve çocuk konusunda birkaç küçük ölçekli arastirma disinda, bu konuya isik tutabilecek yeterli çalismalarin yapilmadigini gördüm. Bati’da yapilmis bazi çalismalar olsa da bunlarin Bati toplumunun sosyo-demografik yapisini, sosyallesme düzeyini, aile gelenegini, egitim göstergelerini ve kültürel degerlerini yansitmalari sebebiyle, ülkemizdeki çocuk ve televizyon olgusuna yeterince isik tutamayacagi açiktir. Toplumsal sorunlarimizin her zaman evrensel çözümleri yoktur. Dolayisiyla kendi çocuklarimizin televizyon karsisindaki tutumlarinin, yerli bilimsel arastirmalarla tesbit edilip, çözümlerinin de bu tespitlerden hareketle sunulmasi gerekmektedir. Küresellesen dünyamizda televizyon, bir kitle iletisim araci olmaktan çikmis, adeta kitle degisim araci konumuna gelmistir. Bati Kültürü’nün evrensel boyutta tasiyicisi olan televizyon, aliskanliklarimizi etkilemis, zevklerimizi degistirmis, hayatimizin akisini yönlendirmistir. Televizyonun etkisinde en çok kalanlar çocuklar olmustur.