“Merhaba” diye fisildiyorum; “Ben galiba sizi taniyorum.””Tek sen degilsin, her giden geminin ardindan bakakalan, Madagaskar limanlarindan Çin’e yolculuk yapmayi, dünyayi fethetmek üzere ardina bakmadan her giden gemide olmayi özleyen, yelken olmayi, kürek olmayi, dümen, balik, su olmayi arzulayan tek sen degilsin,” demek istiyorum ama dügümleniyor kelimeler bogazimda, konusamiyorum… Bir siir okur mu acaba”Hülya Atakan Kis Çayi’nda Istanbul’dan baslayarak bütün dünyayi, simdiki zamanin içinden bütün zamanlari seyrediyor. Hülya Atakan’in gözünden Istanbul bütün bir tarihiyle, sayisiz öyküleriyle, Yahya Kemal, Tanpinar gibi yazarlarin eserleriyle, siir dizeleriyle Osmanli padisahlariyla birlikte canlaniyor. Hülya Atakan nereye baksa orada hikâyeler görüyor. Bütün hikâyeleri edebiyat ve tarihle harmanlaniyor. Selimiye Sinan’la, Bagdat Köskü Sultan Murad’la iç içe geçiyor Hülya Atakan’in yazilarinda. Her mimari eser, her çiçek, meyve, her esya geçmisten zengin bir insan kalabaligiyla beraber, Atakan’in bakisinda yeniden diriliyor. Kis Çayi, siradan gezi yazilarindan olusmuyor, bir mekânda içtiginiz sicak çay gibi bir his veriyor Hülya Atakan’in dokundugu her nesne. Oturdugunuz yerden, Mrs. Dallovvay’le Londra’ya, Marquez’in Kolera Günlerinde Ask romaniyla Kolombiya’ya, ama hep geçmise, bu yerlerden geçerek baska bir iç âleme dogru yolculuk yapiyorsunuz bu yazilarda.