“Insan insanlarla sadece kirlenir.”Konrad, bes yil boyunca kendini ve tekerlekli sandalyeye mahkûm esini hapsettigi, metruk kireç ocaginda tuhaf isitme deneyleri yürütürken Isitme baslikli sanatsal-bilimsel-yazinsal basyapitini yazmaya hazirlanir. Sonunda, kaç kursunla oldugu bilinmemekle birlikte, karisini öldürür. Gün geçtikçe karanliga gömülen bir ses labirentini andiran, dis dünyadan yalitilmis kireç ocaginin öyküsü bu “bilinmez son”la baslar… Thomas Bernhard, en vurucu romani Kireç Ocagi’nda, gözde temalarindan biri olan kusursuz basyapit tasarisiyla yasama eylemi arasindaki çatlagi gösteren zihinsel çalismanin kâgida dökülmesindeki imkânsizligi, saplanti, öfke, delilik esiklerinde gidip gelen insanin karanlik, sakatlanmis, tekinsiz karakterini açiga çikaracak “vurus”larla arastirmaya girisiyor. Belki de yazar en can alici isitme deneyini okurla yaparken en dehset verici cümle yine okurun kulaginda çinliyor: Insan insanlarla sadece kirlenir.”Dünyamizi, bilim dünyamizi birdenbire kaplayan netlik bizi dehsete düsürüyor, bu netligin içinde donuyoruz ama onu biz istedik, biz çagirdik, dolayisiyla su anda hüküm süren soguktan sikâyet etmeye hakkimiz yok. Netlik arttikça sogukluk da artar.”- Thomas Bernhard-(ilk romani Don ile aldigi Bremen Edebiyat Ödülü konusmasindan) “Sogukluk olmadan netlik olur mu? Thomas Bernhard’in Kireç Ocagi bu soruyu cevaplamiyor. Ancak bu soru, Kireç Ocagi olmadan cevaplanamaz.” -Ernst-Wilhelm Händler, Frankfurter Allgemeine Zeitung-“Bernhard’in düzyazisi hipnotize edici, durdurulamaz, düsüncenin kendisi kadar hizli. Bütün büyük yazarlar gibi her an her seyi söyleyebilecegi düsüncesi uyandiriyor.” -The Washington Post Book World-“Bernhard’in kahramanlari ne kadar kaçmaya çalisirlarsa çalissinlar dis dünyaya fazlaca açiktirlar; zihinlerinin içine çekileceklerine dis dünyanin anarsisini kucaklarlar (…) hastaliga, yenilgiye, haksizliga teslim olmazlar, sonuna kadar çilgin bir öfke ve hirsla mücadele ederler. Sonunda yenilmislerse eger bizim okudugumuz onlarin yenilgisi ve teslimiyeti degil hirsli kavgalari ve mücadeleleridir.” -Orhan Pamuk-(Tanitim Bülteninden)