Kitabi eline alip gözünü kapadiginda, zihnine gelen ilk görüntü pozitifse bu kitabi gönül rahatligiyla alabilir; negatifse de hemen birakabilirsin.Gözlerimi kapiyor, kalbinin enerjisine odaklaniyorum. Ve basliyorum senin için, sirf senin için sarkimi söylemeye: Sana bakiyorum, yüreginde dolmayan o boslugu görüyorum. Maskelerinin ardindaki acini hissediyor, kendini sabote edisini anliyorum. “Ben kimim?” soruna cevap arayisini duyuyor; ve bu cevap için ruhuna kalbimi üflüyorum: Sen benim içimde karanlik ve aydinlik yanim gibisin. Sen benim içimde karanligima ses verebilme dirayetimsin. Sen benim, kalbimle söyledigim sarkimda karanligina sifa olma niyetimsin. Sen de bensin! Terk edildim. Oysa ilahi bir askti benim için. Yanilmisim. Dünyamin alti üstüne geldi. “Tanrinin Gizemli Yüzü” diye okudugum bir hikâyeyle, agir depresyon sebebiyle yattigim klinikte hayatim bir kez daha yeniden basladi. Hani bir kitap okudum hayatim degisti derler ya öylesinden benimkisi! Hani mucize olanlardan! Her sey, hayallerimin pesinden kosacak gücü içimde hissetmemle basladi. Sonrasi mi? E isterseniz, anlatmayayim bir nefeste… Umarim çikacaginiz bu büyülü yolculuk, reddettiginiz karanliginizla karsilasarak, aydinlikla bulusmaniza bir araç olur.-Eve Labelle-(Tanitim Bülteninden)