Coskun bir peygamber sâiri olan Muhammed Bûsîrî, Hz. Peygamber için birçok kasîde yazmissa da onu söhretin zirvesine tasiyan Kasîde-i Bürde’dir. Sâirin el-Kevâkibü’d-dürriyye fî medhi hayri’l-beriyye adini verdigi bu kâside onun olgunluk döneminin bir ürünüdür ve kendisi hayattayken, kasîdeye Abdüsselam b. Idris el- Merrakusî ve Sâme el Makdisî tarafindan birer serh yazilmistir. Onun Islâmî edebiyat alaninda bu kadar çok taninmasi ve menkibelere konu olmasi sâirin gördügü bir rüyadan kaynaklanmaktadir.
Rivayete göre hayatinin sonlarina dogru felç hastaligina yakalandigi bir sirada aksam yatarken, hastaligina sifa vermesi için Cenab-i Hakk’a dua ve niyazda bulunan sâirin rüyasina Hz. Peygamber girer ve ondan kendisi için yazdigi kasîdeyi okumasini ister. Bunun üzerine Bûsîrî: “Yâ Resûlullah, ben sizin için birçok kasîde yazdim, hangisini emredersiniz” deyince Hz. Pygamber, kasîdenin ilk beytini okuyarak istedigini belirtir. Sâir kasîdesini okumaya baslar. Resûlullah da duydugu memnuniyetten iki yana sallanarak sonuna kadar büyük bir zevkle dinler. Bitince de yatmakta olan hasta sâiri ödüllendirmek üzere hirkasini (bürde) çikarip üstünü örter ve eliyle vücudunun felçli kismini sivazlar. Bûsîrî heyecanla uykudan uyanir; gördügü rüyanin zevkiyle toparlanmaya çalisirken vücudunda felçten bir eser kalmadigini farkederek sevincinden ne yapacagini sasirir. Bu sirada safak söküp sabah namazi vakti yaklasmistir. Sâir abdest alip mescide gitmek üzere evden çikar ve yolda Ebû’r Recâ denilen bir dervisle karsilasir. Dervis ondan Hz. peygamber için yazdigi kasîdeyi ister; Bûsîrî de hangi kasîdeyi istedigini sorunca Ebû’r-Recâ: “Hani bu gece Resûlullah’in huzurunda okuyordun ve o da büyük bir zevkle dinliyordu, iste onu” der…
160 beyit ve 10 bölümden olusan kasîde, aruzun basit bahriyle yazilmis olup yapi ve üslup bakimindan son derece saglam ve liriktir. Islam dünyasinda Kasîde-i Bürde kadar meshur olan, onun kadar çok okunan ve üzerine serh, hasiye, tahmis, tesdis, tesbi, tastir ve nazireler yazilan baska bir kasîde yoktur.
Denebilir ki, Bûsîrî kasidesinde Hz. Peygamberi merkeze alarak costukça cosmus ve bir bakima Islâm’in destanini yazmistir. Öyleyse gönül konusunca dile susmak düser.