Gelişmekte olan ülkelerin sahip olduğu araştırma altyapısı ve kapasitesi ile eğitim sistemini geliştirmeye yönelik mevcut çalışmalar zaman zaman yetersiz kalmaktadır. Ülkemiz gibi hızlı gelişmekte olan ülkeler, kendi ayırt edici kültürel kimliklerini oluşturmanın önemi konusunda giderek artan bir şekilde farkındalık göstermelerine rağmen, uluslararası gündemlere karşı savunmasız kalabilmektedirler. Bu nedenle gelişmekte olan ülkelerin, uluslararası gündemi öncelikle daha eleştirel bir gözle değerlendirip, kendi küresel bilinçlerini, yerel öncelik ve gündemlerini daha iyi oluşturabilmelerine katkıda bulunacak, eğitim araştırma kapasitelerini güçlendirmeleri gerekmektedir. Uluslararası politikalar, bağlamlar ülkeler bakımından farklılaşmakta, ancak eleştiriler olsa da, oluşturulan bazı göstergeler önemli olabilecek ölçütlere dikkat çekmektedir. Eğitim göstergeleri kullanmanın bazı sakıncaları olsa da diğer ülkeler ile mevcut durumu görmek açısından bunları kullanmanın oldukça önemli olduğu bilinmektedir. Bilgi akışının hızlandığı, karmaşık ilişki ağlarının ortaya çıktığı ve yaygınlaştığı, ekonomik rekabetin arttığı çağımızda karşılaştırmalı eğitim çalışmaları, ülkelerin gelişiminde kilit rol oynamaya başlamıştır. Bu doğrultuda karşılaştırmalı eğitim çalışmalarında daha çok uluslararası ölçekte geçerliliği ve güvenirliği test edilmiş ölçme araçlarının geliştirilmesine yönelim olmuştur. Özellikle de eğitimin kalitesi, etkililiği yönünde yapılan çalışmaların somut göstergelere dayalı olmasını sağlayacak ölçme verilerinin önemi artmıştır. Karşılaştırmalı eğitim çalışmalarında ülke açısından geçerli ve güvenilir bir karşılaştırma yapabilmek için; uluslararası alanda elde edilen sayısal verilerin yanında, kıyaslama sürecine tabi olan ülkelerin toplumsal, ekonomik, coğrafik, iç ve dış unsurların oluşturduğu güvenlik sorunlarına dair özelliklerinin de birlikte analiz edilmesini sağlayacak çalışmaları gerektirmektedir. Bu eserde; karşılaştırmalı eğitime küreselleşmenin etkisi, amaç, metot, sınırlılık, engel, bağlam, istatistiki göstergeler, uluslar arası değerlendirme sınavları (PISA, PIRLS, TIMMS), uluslar arası birlikler ve uluslar arası okullaşma çabaları, çeşitli ülkelerde akreditasyon kuruluşları, çeşitli alt başlıklar açısından farklı ülkelerin eğitim yönetimi; politikaları, bağlamları ve göstergeleri yer almaktadır. Dünyadaki eğitimde karşılaştırma, düşünme ve politika oluşturma yaklaşımlarını anlayıp, bunlara angaje olmaksızın, kendi Ülkemiz eğitim politikası, göstergeleri ve bağlamlarını oluşturmak için araştırmaların uzman gruplarca yapılması için Devletin Ülke çapında işlev görecek tüm Üniversitelerdeki Eğitim Bilimleri Enstitüleri bünyesinde yapılan araştırmalara politika olarak yön verecek T.C. Eğitim Bilimleri Enstitüsü kurmasıyla kolaylaşacağı açıkça görülmektedir. Halihazırla mevcut olan geniş araştırma altyapısı ve yeni yapılacak olan isabetle tasarlanmış araştırmaların sonuç ve önerileri doğrultusunda alınan kararlarla eğitimin yönetilmesi suretiyle uluslar arası sınavlardaki başarı grafiğinde ilerlemeler beklenebilir.