“Eger dogal dünya bize bagislanmis olan bir seyse, bu durumda ona bir karsilik verilmesi gerekmektedir. Karsilik verilmiyorsa bu durumda dogal dünyanin yok edilmesi gerekir. Insanlik da dogal dünyaya karsi bu sekilde davranmakta ve modernlesmenin baslangicindan bu yana onu garip bir sekilde yok etmeye, soyut bir varliga dönüstürmeye ve kendisinden tamamiyla kurtulmamizi saglayacak egemen bir yapi olusturmaya çalismaktadir. Sanirim dogal dünyanin yerine kendi ellerimizle olusturdugumuz dünya boyutlarina ulasan bir güç koyarak, ayni boyutlara ulasan teknolojik bir dolap çevirerek, yani denetim altina alinabilen bir evren olusturarak baslangiçtan bu yana bize bir karsilik beklenmeden verilen ve kiymetini bilmeyerek yitirdigimiz her seyin zihnimizde yol açtigi kaygidan kurtulmaya çalisiyoruz… Bundan böyle düslenebilecek elestirel ya da simgesel bir alternatif yoktur. Yapilmasi gereken sey dünyayi yok etmeye devam etmektir, çünkü biz akla gelebilecek en kötü sekilde düsleyip, gerçeklestirdigimiz gerçek anlamda insanlik disi bir bilim kurgu evreniyle temel simgesel kurali yikip, meydan okuyabiliyor ve kendi gururumuzu bu sekilde oksayabiliriz.”