Bir yazar ve ona ev islerinde yardimci olan yaslica hizmetçisi. Önceleri birbirlerini anlamakta ve benimsemekte zorlanirlar. Zamanla, çocukluk ve gençlik travmalari Macaristan’in yakin tarihiyle birlikte örülmüs, bu basina buyruk, mesafeli, tragedya kahramanlarini andiran anne figürüyle yazar arasinda çatismali ve neredeyse tutkulu bir iliski kurulur. Hayvanlarin ve insanlarin dilinden anlayan, cesur, bilge Emerenc, yazarin yasama, sanata ve ölüme iliskin dogru bildiklerini sorgulamasini saglar. ‘Benden bu denli farkli olmasina karsin nasil oluyordu da bana bu kadar baglanabiliyordu? Benim neyimi sevdigini anlayamamistim dogrusu… Daha önce de yazdigim gibi, o zamanlar henüz gençtim, bagliligin ne denli mantikdisi, ölümcül ve güvenilmez bir duygu oldugunu henüz derinlemesine incelememistim (…) Karsilikli bagliligimiz, ask gibi, birtakim tanimlanmayan bileskelerin sonucuydu çünkü birbirimizi kabullenebilmek için bir sürü ödün vermemiz gerekmisti.’ Magda Szabo’nun ince ve hüzünlü bir mizah duygusuyla kaleme aldigi, otobiyografik unsurlar da tasiyan bu romani ona 2003 yilinda yabanci roman dalinda Fransa’nin en saygin ödüllerinden olan Femina’yi kazandirdi.