“ Sonunda, zanaatkarlarin en iyisi, kendine özgü olmak üzere hiçbir sey bahsetmedigi bu yaratiginin, her varlik türünün kendine özgü özelliklerini tümüne birden ortak olmasina karar verdi. Dolayisiyla, belirsiz bir yaratik olarak yarattigi insani aldi, onu dünyanin ortasina yerlestirdi ve ona söyle seslendi: Biz sana ne sabit bir barinak, ne sabit bir biçim, ne de kendine özgü bir islev verdik ey Adem, kendi özlemlerine, kendi yargilarina göre istedigin biçime, istedigin islevlere malik olabilesin diye… Diger bütün yaratiklarin dogasi, bizim yasalarimizin kapsami altinda sinirlandirilmis ve kisitlanmistir. Sense, seni ellerine teslim ettigimiz özgür iradenle ve hiçbir kisit tanimaksizin kendi doganin sinirlarini tayin edeceksin. Seni dünyanin merkezine yerlestirdik ki, oradan dünyada neler olup bittigini daha rahat görebilesin diye… Seni ne göklerden ne topraktan yarattik, ne ölümlü ne de ölümsüz kildik, özgür seçiminle ve vakarla, sanki kendi kendinin yaraticisi ve biçimlendiricisiymisçesine, kendini kendi tercih ettigin biçimde kurabilesin diye.”O halde ey okur:“Büyük anlatilar, büyük hikayeler bitmistir; herkesin kendi hikayesini yasayabilme zamanidir.”