Fantastik edebiyatin klasiklesmis ve yetkin örneklerinden biri olan Kahraman Katil, yazari bilinmeyen bir eser. Kahramanlari insanlar ile cin, peri ve dev gibi mitolojik varliklar olan eserde, iyi-kötü, dogru-yanlis, yalan-hakikat kiyasiya savasirlar. Eserin ritmini, enerjisini olusturan ve akli asan bu mücadele, hareket ettirici gücünü erdemlerden alan cesaret ve yigitlikle kazanilir. Öyle ki cani pahasina yapilan fedakârlik, haksizlik karsisinda kavi durus, merhametin eyleme dönüsmesi hikâye boyunca motivasyonunu ve enerjisini, en basta gönülleri kahraman olan kisilerden alir. Iyiligin, samimiyetin çarptigi her kalp asla kendisini düsünmez, zafer kazanir zaferini görmez, insan kardeslerine kol kanat gerer fakat onlari tahakküm altina almaz. Eger bir bedel ödeyecekse de sadece kendisi öder. Kötülügü temsil eden devler koca cüsseleri, olagan üstü maharetleri ile bir karabasan gibi okuyucuyu teslim alir gibi olurlar. Oysa her kahraman bilir ki ve bildigini de bize söyler ki: kötülük ya da dünyanin negatif unsurlari cüssesi büyük, hilesi korkunç gözükebilir, fakat onlar bu özellikleriyle varligi degil yoklugu, sevgiyi degil nefreti, merhameti degil zulmü temsil ederler. Oysa sahip olduklari bu yegane özellikleri onlari sadece yok etmeye yarar. Bu yüzden onlarin asil kahramanlardan bir farki da inançlarinin olmayisidir. O yüzden güçlüyken korkak, büyükken küçücük, kudretliyken de daima acizdirler.