“Svevo’nun mizacı Çehov’unkiyle benzerdi: İnsan ve hayvan sefaletine karşı yoğun duyarlılığını gizlediği zarif bir gözlemciliğe sahipti, ‘entelektüel’ gibi davranmak ya da düşünmeye ve şairane olana karşı isteksizdi.” –James Wood

Italo Calvino, Cesare Pavese ve Umberto Eco’yla birlikte İtalya’nın dünya edebiyatına kazandırdığı en önemli isimlerden sayılan, James Joyce’un en sevdiği yazar ve yakın dostu Italo Svevo, İyi Yürekli Yaşlı Adam ile Güzel Kızın Öyküsü’nde yaşla beraber gelen kaygıları ve aşkın altında yatan, sürekli bir mazeretle temize çekilen çıkarcı hisleri, varlıklı ile yoksulun sınıfsal farklarını da hesaba katarak anlatıyor.

Yaşlı bir adam, tramvayda vatmanlık yapan genç, güzel bir kadına gönlünü kaptırır. Bu yaşta, böylesine genç biriyle, böyle şehvetli hislere kapılarak ilgilenmesi ahlaken doğru mudur peki? Belki ona maddi ve manevi anlamda yardım ederse içi rahatlayacaktır. Sonuçta olgun, varlıklı biridir yaşlı adam. Gençlerle yaşayabileceği çok şey, onlara verebileceği bir dolu öğüdü vardır. Peki, bedeni bu kadar heyecanı kaldırabilecek midir?

Italo Svevo’dan İyi Yürekli Yaşlı Adam ile Güzel Kızın Öyküsü tünelin diğer ucuna daha yakın olan erkeğin, hayatının ilkbaharındaki kadınla karşılaştığında yüzleştiği sorulara dair bir eser.