Her insanin sahip oldugu bazi temel haklari vardir. Hayat hakki bunlarin basinda gelir. Saglik ve vücut bütünlügü hakki ise hayat hakkina bagli olarak deger kazanir. Bu haklar her türlü müdahale ve saldiriya karsi din ve hukuk tarafindan koruma altina alinmistir. Ancak zaman zaman su veya bu sebepten dolayi, insan sagliginda veya beden bütünlügünde hastalik dedigimiz bazi bozulmalar ortaya çikabilir. Böyle durumlarda hastaliklarin tedavisi için doktor tarafindan yapilacak tibbi müdahaleler mesru kabul edilmistir. Ancak doktor tarafindan yapilmis olsa bile hastayi iyilestirme amaci tasimayan tibbi müdahaleler caiz görülmemistir. Bu anlamda organ nakli, kürtaj, otopsi, protez takma, estetik ameliyatlar, cinsiyet degisikligi, ötanazi, hadim etme, kisirlastirma ve daglama gibi tibbi girisimlerin mesruiyeti öteden beri tartisila gelmistir. Bu tartismalarin odaginda ise yapilan müdahalenin “tedavi” amaci tasiyip tasimadigi yer almaktadir.Tipta her geçen gün yeni gelismelerle karsilasmaktayiz. Bu gelismeler bir takim sorunlari da beraberinde getirmektedir. Örnegin, “Yanlis tedavi sonucunda hayatini veya bir organini kaybeden hastaya karsi hekimin sorumlulugu nedir? Anne karninda sakat oldugu anlasilan cenine müdahale edilebilir mi? Estetik ameliyat yaptirilabilir mi? Acilar içinde kivranan bir hastaya ötanazi uygulanabilir mi?” bu sorulardan sadece birkaç tanesidir. Elinizdeki bu eser Islam hukukunun genel ilkeleri çerçevesinde bu ve benzeri sorunlarin çözümüne yönelik baslangiç niteliginde bir çalismadir.