Tarih alaninda uzmanlik hayati öneme sahiptir. Milletlerin, toplumlarin ve halklarin serüveni hakkinda “tarih” kadar ögretici bir kaynak yoktur. Tarih; milletlerin olumlu olumsuz bütün deneyimlerini içine almaktadir. Bu açidan; yüzyillarin olumlu deneyimlerinden beslenerek milletlerin geleceklerini öngörmeleri ve sekillendirmelerine, felaketlerle sonuçlanabilecek olaylar dizisinin/olumsuz tecrübelerin de bir daha tekrar etmemesine imkan saglayacak yasamsal öneme sahip bir bilimdir. Benedetto Croce’nin dedigi gibi “tarih güncelligi olan, dinamik bir bilim”dir.Geçen yüzyilin ortalarindan itibaren Batililarin tarihe olan ilgilerinde ciddi bir artis gözlenmektedir. Siyasal, düsünsel ve egitici yönleri, milletlerin ve toplumlarin var olma mücadelelerinde öncekilerin hatalarinin bir daha tekrarlanmamasi ve gelecege daha emin adimlarla yol alma imkanlarinin kesfedilmesi için tarihi bilginin zarureti batililarca henüz yeni kesfedilmeye baslanmistir. Artik her geçen gün tarihin önemine atifta bulunan düsünür ve aydinlarin sayisinda artis yasanmaktadir. Gerek teorik gerekse pratik anlamda Avrupa tecrübî edinimleri, geçerli olabilecek mazeretleri, delil ve dayanaklari arastirarak köklerini bir sekilde mazisi ile iliskilendirmeye çalismakta, bunu yaparken simdiye ve gelecege isik tutmaktadir. Fransiz Ihtilali, beyaz adamin üstünlügü, Alman ve Italyan Fasizmi, Marksizm-Leninizm ve sosyalizm söylemleri teori ve modern deneyim ile tarih algisinin arasinda bir sekilde irtibatin varligina taniklik etmektedir.