Bir dönemin Osmanli tebasi Kürtlerin, bir kisim degisikle beraber, asagi yukari 1925’ten beridir tecrübe ettikleri mezkur statükonun iki büyük kurucu aktörü oldu: Ingiltere ve Türkiye. Bu kitaptaki belgeler, Ingiltere’nin Kürdistan siyasetinin nasil adim adim ve önemli degisikliklerden geçerek sekillendigini gösteriyor. Üzerinde günes batmayan imparatorluk, Kürdistan siyasetini “dedigim dedik, çaldigim düdük” prensibinden çok uzakta, epey pragmatik, zaman zaman çaresizlik içinde ve çok da dünyevi bir akilla, adim adim insa etmis görünüyor.Ingiliz Belgeleri, Ingiltere’nin Kürdistan siyasetine isik tutmakla kalmiyor; pek çok önemli meseleye dair kiymetli bilgiler sunuyor. Belgeler, savasin ardindan Osmanli elitinin farkli kesimlerinin Kürdistan siyasetine, Kürt elitinin tasavvurlarina, bugünkü Türkiye ve bugünkü Irak Kürtleri arasinda savasin ardindan gelisen farklilasmalara, 1925 Seyh Sait Ayaklanmasi’nin ardinda Ingilizlerin olup olmadigina, Cumhuriyet elinin Kürt meselesi siyasetine iliskin epey bir bilgi sagliyor. Sor P. Loraine’den Konsolos Gilliat-Smith’e. 7 Ekim 1925, TahranEfendim,Seyh Said’in oglu Ali Riza’nin size yaptigi ricayi bildiren 23 Agustos tarih ve 33 sayili telgrafiniza iliskin olarak; eger Ali Riza meseleyi size yeniden açarsa; kendisine, Majestelerinin hükümetinin kendisinin açiklamayi istedigi durumdan haberdar oldugunu ve dolayisiyla Ingiltere’ye ziyaretinin hiçbir yararli amaca hizmet etmeyecegini söylemelisiniz.Özerk veya bagimsiz bir Kürdistan devletinin olusmasi sorumlulugunu desteklemenin veya kabul etmenin, Majestelerinin hükümetinin siyasetinde hiçbir yeri olmadiginin süphesiz farkindasinizdir. Percy Loraine