İlahi Komedya (İtalyanca: Commedia, Divina Commedia), Dante tarafından 14. yüzyılın ilk yarısında yazılmış, İtalyan ve dünya edebiyatının önemli bir epik şiiri ve başyapıtıdır.
Ortaçağ’da komedya, tragedyanın aksine sonu iyi biten hikâye anlamına gelirdi. Burada eserin adındaki “komedya” kelimesi, güldürü unsurları taşıdığı anlamına gelmez.
Dante, okuyucuyu birinci şahsın ağzından, ölüm sonrası; sırasıyla Cehennem, Araf ve Cennet’te geçen macerasına davet eder.
İlk sahnede, arzın derinliklerindeki Cehennem’e (Inferno) doğru yol alır. Bu esnada mitolojik karakterler ile ve Toskano’nun tanınmış eski güçlü insanları ile karşılaşır. Sonra Araf’a (Purgatorio) tırmanırken eski ileri gelen kişilerle konuşur. Bu kişiler Cennet’e (Paradiso) girmeden önce Araf’ta beklemektedirler.
7 Nisan 1300 gecesi başlayan seyahat, bir hafta sürer. İmparator Augustus döneminde yaşamış Romalı şair Virgil, ona Cehennem’de ve Araf’ta rehberlik ederken, Araf’ın tepesinde bu görevini Dante’nin idealindeki kadın Beatrice’e bırakır. Dante’nin ilk eserlerinden La Vita Nova’daki Beatrice Portinari karakterinden esinlenilen Beatrice, gençliğinde sadece iki kere karşılaştığı, unutamadığı ve uzaktan hayranlık duyduğu Floransalı kadındır. Beatrice, Dante’ye rehberlik ederek onu semaya, ilahi ışığın kaynağına ulaştırır.