Yakin geçmise kadar ragbet görmeyen, içerigi alabildigine olumsuz anlam ve yananlamlarla doldurulan bir terimdi “ideoloji”. Bu tutumun temel gerekçesini de ideolojinin mutlak dogrular dayattigi yolundaki sav olusturuyordu. Ama sonrasinda ideoloji konusuna yogun bir ilgi duyulmaya, onun toplum ve kültür kurami açisindan oldugu kadar politik pratik açisindan da büyük önem tasidigi teslim edilmeye baslandi.Ideolojiyi Haritalamak, konu üzerinde çalisan kuramci ve düsünürlerin en önemli yazilarini bir araya getirmektedir. Zizek’in giris yazisi ideoloji kavraminin Marx’tan günümüze nasil bir gelisim seyri izledigini arastirirken; Eagleton, Dews ve Benhabib Frankfurt Okulu ile Lukács’in yaptigi özgün katkilari degerlendirmektedir. Adorno, Lacan ve Althusser’in, ideoloji çözümlemelerinde özel bir yere sahip olan ve artik klasiklesen metinlerinin yer aldigi kitap, Fransiz post-yapisalci Pêcheux’nun farkli bir gelenegin sürdürücüsü olma savindaki makalesini de içermektedir. Öte yandan, “egemen ideoloji tezi” üzerine kopan o ünlü tartismada kendini gösteren Gramscici ve Althusserci motifler, ayrica Bourdieu’nun bu gelenekten niçin koptugunu özlü biçimde anlattigi mülakat ufuk açici nitelikte… Jameson ise geç kapitalist toplumda ideolojinin dogasi ve konumuna iliskin yetkin gözlemlerde bulunarak tartismaya dahil olmaktadir.Ideolojiyi Haritalamak, kültür kuraminin en dinamik alani haline gelen ideoloji konusunda temel bir basvuru kitabidir.