Fecr-i Âtî bildirisi altında imzası bulunan İzzet Melih (1887-1966), Hüzün ve Tebessüm adlı eserinde mektup parçaları ve hikâyeler ile birlikte mensur şiirlerine de yer vermiştir. 1921 yılında İstanbul, Sabah Matbaasında basılan kitap aldığı övgü kadar yerilmiştir. On iki mensur şiir, dört hikâye ve mektup parçalarından oluşan kitap tinsel irdelemelere ve hislere, tepkilere yer vermesi üzerinden başarılı bulunmuştur. Özellikle mektup parçalarını bireysellikten kurtaramayan Melih, bu yönüyle ise hayli eleştirilmiştir. Yazıldığı dönemin toplumsal felaketlerinin ve mücadelesinin izlerini taşımaması üzerinden hırpalanan Melih’in eseri, üslup ve içerik bakımından ise kötümserlik, karamsarlık havası içinde solumaktadır. Osmanlı alfabesinden günümüz alfabesine aktararak oluşturduğumuz bu kitap, sağ taraftaki orijinal dizimi karşısında sol tarafta yeni harfli biçimi barındırmaktadır. Bir edebî eserin okuyucu ile tekrar buluşturulması hedefi dışında Osmanlı Türkçesi öğretiminde; metin pratiği ve kelime edinimini desteklemeyi amaçlayan bir alıştırma kitabı niteliğine de sahiptir. Çalışmamızın hem okurlara hem de öğrencilerimize fayda sağlamasını dileriz.
Kayhan Şahan
