Düşün, hukuk ve siyaset her biri farklı kategorilere hitap eder. Ancak bu üç alan birbiri ile ilişkili ve biri ile ilgili olan kişi ya da kişiler, diğer iki alanı da gözetmek durumundadır.

İsmail Beşikci, 1960’lı yıllardan beri akademik alanda, Kürd/Kürdistan sorununu araştırmaya koyulduğunda, şimşekleri üzerine çekti. Zira resmi ideolojinin; “herkes Türk, herkes Müslüman” algısını kritik etti, sorguladı.

İsmail Beşikci’nin düşünceleri, Türk akademisi tarafından kritik edilme yerine, kendisi akademik alandan alındı, zindana atıldı. İsmail Beşikci, zorunlu olarak, kendisini hukuk mücadelesinde buldu. Ancak Türkiye’de hukuksuz bir adalet ile karşılaştıkça daha çok düşüncelerini yargılandığı mahkemelerde savundu!

Sistemin sömürgeci, soykırımcı, faşist askeri bürokratik niteliği ya da İsmail Beşikci’nin deyimi ile “Türk resmi ideolojisi”, ona şiddet uyguladı ve zindanlarda çürütmeye girişti. Ancak İsmail Beşikci’nin, düşüncelerini akademik alanda sunma fırsatı elinden alınınca, örnek bir aydın, bilim ve düşün insanı olarak mahkemeleri tartışma platformuna çevirdi. Bu bedeli, zindanda geçen yaşamı ve bedeniyle ağır ödedi. Ancak değil Türkiye ve Kürdistan’da, dünyada Jan Poul Sartre, Frances Fanon gibi bir aydın portresi olarak ortaya çıktı. İsmail Beşikci’nin değindi olgu Kürd/Kürdistan ve diğer jenoside uğrayan halkların varlığına dair idi. Kürdistan’ın koşulları, Cezayir’den kat be kat ağır idi. Türkiye, Fransa’dan daha zor koşulları, aydın ve bilim insanlarına yaşatıyordu. İsmail Beşikci, bu koşullarda, aydın ve bilim insanı olarak kendini gerçekleştirmeye, düşüncelerini kamuoyu ile paylaşmaya çalışıyordu