Hep böyle mi olur? Bitti demekle bitmez. Açik bir yara gibi sizlayip durur zamanli zamansiz. Üzerinden yillar geçer, sehirler geçer, insanlar geçer, koskoca bir hayat geçer de bende biraktigin sen geçmez, bitmez neden?… Hayata karistim, çarsi pazar gezdim, yeni dostlar edindim, is degistirdim, giyim tarzimi, saçimi basimi degistirdim, yolculuklara çiktim, evime evcil hayvan aldim, akraba ziyaretlerine gittim, kaza yaptim, ölümden döndüm, yeni filmler seyrettim, yeni kitaplar okudum… Sen gitmedin benden! Sen geldin kalbimin limanina demirledin. Git baska limanlara baska sevgililerin olsun dedim, bunu bile istedim, bunu bile.. Aç kaldim, susuz kaldim, kendimi sevgisiz biraktim yine olmadi. Yedigim ekmekte, içtigim suda, kahvenin falinda suretin belirdi ansizin. Senden kaçtikça sana yakalandim. Nasil bu kadar çogaldin, her baktigim yüz, nasil da yüzün oldu.Hep böyle mi olur? Dinledigim her sarki nasil seni anlatir? Gittigim her yer nasil da senli anilar yiginiyla bezenir?Evet, hep böyle oldu. Ne yaptimsa kurtulamadim senden. Iste teslim oluyorum sana. Gel, yagmala beni, yagmalayacak bir sey bulabilirsen. Gel, sök kalbimi yerinden, sana dair bir sey bulabilirsen. Gel, unuttur kendini artik. Git diyemiyorum, gitmedin çünkü bunca zamandir.