Hayat asla düz bir çizgide ilerlemez. Onun hayati da sönmüs bir yildizin etrafinda düzensiz daireler çiziyordu. Tipki isigi hapseden bir ampulün çevresinde dönüp duran bir güve gibi… Çeçenistan’in küçük bir köyünde yasayan sekiz yasindaki Havva, babasini alip götüren Rus askerlerinden kaçmayi basarmistir. Atese verilen evini karlar altindaki ormanda saklandigi yerden izlerken komsulari Ahmet tarafindan kurtarilir. Fakat bir somun ekmek için her seyi yapmaya hazir muhbirlerin bulundugu bu köyde Ahmet’in onu saklayabilecegi güvenli bir yer yoktur. Yine de bir zamanlar en yakin arkadasi olan adamin kizini kurtarmasi gerektigine karar verir. Böylece onu güvenli oldugunu düsündügü tek yere götürür; sadece adini bildigi bir doktorun –Sonja Rabina’nin– çalistigi bombalanmis bir hastaneye… Sargi bezi bulmanin cephane bulmaktan daha zor oldugu, dikislerin dis ipiyle atildigi ve yalnizca dogum ve travma servisleriyle hizmet veren bir hastane…Birlikte geçirdikleri o bes tuhaf günde Havva, Doktor Sonja ile Ahmet’in kaderini tek bir yörüngede birlestiren güç, umutlari ve tutkulari unutma istegini alip götüren rüzgâr, zinciri tamamlayip çemberin kapanmasini saglayan son halka olur. Çünkü yillar süren savastan sonra hayat artik çok basit ve nettir: Biri dogar, digeri ölür, hayat yeniden baslar. “Sira disi bir hikâye! Yirmi birinci yüzyilin Savas ve Baris’i… Marra felaketler karsisinda yildizlara özgü sakinligini dogruca Tolstoy’dan almis gibi görünüyor.” New York Times “Marra, zarafet ile trajedi tutamlarini üstün bir hayal gücüyle dikkatlice örmüs. Bu kitaptaki her sey umut ve aci verici bir kalp atisiyla yüceliyor.” San Francisco Chronicle “Yillardir okudugum en dokunakli kitap. Çeçenistan’daki küçük bir köyü muhtesem bir dille anlatan Amerikali yazar Marra, savas kurbanlarina dair zamansiz bir trajedi ortaya koymus.” Washingtonian “Bu kitap, ters yüz olmus bir dünyanin etrafa dagilan parçalarini bir araya getirerek kaostan dogan güzelligin acimasiz bir formunu yaratiyor. Hem hüzünlü bir mizah anlayisiyla hem de bas döndürücü bir siirselliklekaleme alinmis.” Chicago TribuneHayat asla düz bir çizgide ilerlemez. Onun hayati da sönmüs bir yildizin etrafinda düzensiz daireler çiziyordu. Tipki isigi hapseden bir ampulün çevresinde dönüp duran bir güve gibi… Çeçenistan’in küçük bir köyünde yasayan sekiz yasindaki Havva, babasini alip götüren Rus askerlerinden kaçmayi basarmistir. Atese verilen evini karlar altindaki ormanda saklandigi yerden izlerken komsulari Ahmet tarafindan kurtarilir. Fakat bir somun ekmek için her seyi yapmaya hazir muhbirlerin bulundugu bu köyde Ahmet’in onu saklayabilecegi güvenli bir yer yoktur. Yine de bir zamanlar en yakin arkadasi olan adamin kizini kurtarmasi gerektigine karar verir. Böylece onu güvenli oldugunu düsündügü tek yere götürür; sadece adini bildigi bir doktorun –Sonja Rabina’nin– çalistigi bombalanmis bir hastaneye… Sargi bezi bulmanin cephane bulmaktan daha zor oldugu, dikislerin dis ipiyle atildigi ve yalnizca dogum ve travma servisleriyle hizmet veren bir hastane…Birlikte geçirdikleri o bes tuhaf günde Havva, Doktor Sonja ile Ahmet’in kaderini tek bir yörüngede birlestiren güç, umutlari ve tutkulari unutma istegini alip götüren rüzgâr, zinciri tamamlayip çemberin kapanmasini saglayan son halka olur. Çünkü yillar süren savastan sonra hayat artik çok basit ve nettir: Biri dogar, digeri ölür, hayat yeniden baslar. “Sira disi bir hikâye! Yirmi birinci yüzyilin Savas ve Baris’i… Marra felaketler karsisinda yildizlara özgü sakinligini dogruca Tolstoy’dan almis gibi görünüyor.” New York Times “Marra, zarafet ile trajedi tutamlarini üstün bir hayal gücüyle dikkatlice örmüs. Bu kitaptaki her sey umut ve aci verici bir kalp atisiyla yüceliyor.” San Francisco Chronicle “Yillardir okudugum en dokunakli kitap. Çeçenistan’daki küçük bir köyü muhtesem bir dille anlatan Amerikali yazar Marra, savas kurbanlarina dair zamansiz bir trajedi ortaya koymus.” Washingtonian “Bu kitap, ters yüz olmus bir dünyanin etrafa da