“Çalisanla çalistiran birbirlerine açik olabilseler iki taraf da kazançli çikar. Sükürler olsun, gerçek hayatin gerçek kurallarinin buna izin vermeyecegini bilecek yasta ve zekâdayim. Panda gibi yatsan da karinca gibi çalisiyor görüneceksin. Patron da kullarini esekler gibi çalistirip, esekten beter yasatmak istedigini belli etmez. Bu memlekette yatirim yapmak, çölde kum, kutupta buz satmaktan zorken, sirf çalisanlari aç kalmasin diye kendini paraladigini söyler. Bunu duyan ben, is dünyasini derede yüzen sazanlar kadar az tanimadigimdan, boynuna atlayip hüngür hüngür aglamam. ‘Hadi len’ deyip içimden geleni de tasimam disima, ‘Kral çiplak’ diye bagirmak masallarda marifettir. Gerçek hayatta kralin o an üstündeki kiyafetin aynisi giydirilerek ödüllendirilir keskin gözlü bosbogaz. Ve bir donsuz ancak kralsa güvendedir.”
Toprak Isik ilk kitabi Sirabasi’nin izleklerini bu kitapta da sürdürüyor. Ama bu defa hayatin ve toplumun çok daha genis halkalarina çeviriyor mercegini.
Yine her gün etrafimizda olup biten, siradan gibi görünen hatta “olay” bile denemeyecek olaylarin ve onlarin “kahraman” denemeyecek kahramanlarinin hikâyeleri,.. Onlarin “incir çekirdegini doldurmayan” diyaloglari… Kisacasi, insan denen varligi sekillendiren, adina hayat dedigimiz olusu var eden siradanliklar…
Acitan, yaralayan, güldüren insan hikâyeleri… Ustalik, siradan gibi görünendeki sira disiligi göstermek degil mi? Toprak Isik, daha ustalasiyor.