“Her seye karsin kimseye benzememeyi yegliyorum. Bu düsünce sanat ögelerinden birisi olsa, ‘ask kutsaldir’ ya da ‘yasam güzeldir’ gibi en siradan düsünceden göz alici bir esine sasirtici özgünlükteki bir güç çiksa bile bu böyle. Fikir nedir, hatta sanatta dünya vizyonu nedir? Tek baslarina bir sey ifade etmez bunlar. Yalnizca hissedildikleri ve ruhsal olarak tüketildikleri baglamda, çiktiklari irtifada ve bu irtifadan yansittiklari parlaklik ölçeginde anlam kazanabilirler. Sanat eseri bir düsüncenin ya da bir kesfin meselesi degildir; binlerce küçük esinin olusturdugu bir yaratidir, kendi madeninde yasayan ve buradan yeni mineraller çikaran insanin yaratisidir.” Türkçede romanlariyla taninan Witold Gombrowicz özgün yazinsal kimligiyle bütünüyle örtüsen Günlük’ünde otobiyografik karakterini sürdürür. Çok eski bir yazinsal gelenek olan günlük türünde, son derece Polonyali ve felsefi temalar araciligiyla kendisi hakkinda bu hacimde kisisel bilgiyi dürüstlükle isleyisi, “kitabinin gerçek öznesi olmak”la yillarca “varolusunun biçimi”ni arayan yazari benzersiz kiliyor. “Gombrowicz’in Günlük’ünü birkaç yil önce bir solukta, hevesle okudum; yazilanlari içime çektim, içinde boguldum. Bu Gombrowicz’e, elindeki alayci kiliçla, Polonya göklerinde soytarilari kovalayan bu muzip Bas Melek Mikail’e âsik oldum.” -Tadeusz Konwicki-“Sayet bir yasam günlük gerektiriyorsa, bu onlardan birisi.” ,-Paul West- (Tanitim Bülteninden)