Müzik dinler, söyleyemeyip agzina mühürledigi kelimeleri parmak uçlarindan bloguna aktarirdi. Yagmurlu bir günde söylenen bir ezginin ardina yaslanmis yorgun ruh ile o gün tanisti. Ruhu kaybetmisti ama kalbi kazanmaya hazirdi. Birçok insana göre, siradan bir hayati vardi Ege’nin. Sosyallesme adina yaptigi her sey elinde patlamis ve kendini birdenbire kaybedenlerin tarafinda bulmustu. Okulunda farkliliklari yüzünden sevilmeyen, dislanan, alay edilen Gözlük’ün tekiydi. Arkadasi yok muydu? Evet, bir tane vardi. “Bu kadar melankoli insana zarar verir,” diyerek baslayan, “Sorma! Çarkifelek izlerken bile agliyorum!” ile devam eden bir internet arkadasligiydi onunki. Bir yaz tatilinin baslangicinda, arkadasligi, umudu, âsik olmayi ögrenecegi bir maceraya atildiginin farkinda olmadan takildi Tugçe’nin pesine. Okulun yaz kampi, beraberinde tüm soru isaretlerini de getirdi. Aylardir internetten konustugu Heiley17 isimli kullanicinin da ayni kampta oldugunu ögrendiginde, kovalamaca ve oyunlar baslamis oldu.Peki, Heiley17 kimdi ve neden saklaniyordu? Kalbi ejderhanin atesinde mi atacak, yoksa kirgin bir yürege merhem mi olacakti? Ona yazmak, durduk yere gelen aglama istegi gibiydi.