Bir imgelem olarak sınır kavramına tekabül eden Kürt sineması, realitesini dikenli tellerle çevrilmiş bir karasallıkta görsel bellek yaratımında deşifre etmektedir. Doğrudan sınıra yönelik bir eylemsellikle etkileşim içinde gelişen Kürt sinemasını bir yanıyla somut-politik sınırların olduğu kadar soyut-toplumsal sınırların da ötesine taşıyan bir yönetmen olarak Bahman Ghobadi’nin imajı, doğası itibariyle kışkırtıcı ve sınır tanımazdır: Sanatsal birer üreti olmaktan ziyade; fikir akışlarını tetikleyen, beyne uygulanan bir elektroşok tesiriyle harekete geçiren bir etkiye sahiptir Ghobadi filmleri. Sisin muğlaklığında Sesin yırtıcı ahengine kapılarak Sınırı anlamsızlaştıran ve Sürgün sonrası bir ifadesizlik haline gelen Ghobadi sineması, “pamukla kafa kesmenin” şiddetle uysallığı içselleştirerek yoğuran derinlikli metaforunda yeni bir göçebe düşünüş biçimi geliştirir…

 Kürt sinemasının 90 yılı aşkın tarihine de göz gezdiren bu çalışma; Bahman Ghobadi’nin yaşantısına, tahrip edici filmlerine kapsamlı şekilde eğilmekte ve yönetmenin imgelemindeki çatışkıları açımlayarak Kürt sinemasının grameri üzerine düşündürmeyi misyon edinmektedir.