Çok uzun bir süre Filistin tarihi Kudüs’ün etrafinda ve sürgün anilariyla yazildi, âdeta Gazze kiyida kalmis bir tiyatro sahnesinden ibaretmis gibi. Oysa 360 km2lik bu kiyi seridi tekrar en merkeze alinmalidir, çünkü bu bölge hem birçok önemli sahsiyet yetistirdi hem de 1948-1949’dan itibaren esine az rastlanir bir mülteci yogunlugunu sinesinde barindirdi. O zamanlar Misir’in ilhak etmek istemedigi bu etrafi çevrili toprak parçasi, kolektif bir ifade odagi, ardindan da fedayinlerin besigi hâline geldi.Tam da burada FKÖ ve silahli fraksiyonlar, 1967 sonrasi Nasirciligin yikintilari üzerinde gelistiler. Yine burada bu gruplarin maglubiyeti 1972’de nihayete erince bölgenin bagimsizligi Israil lehine çevrildi ve Islâmci hareketin atilimi elverisli hâle geldi. Ve yine burada Filistin Devleti’nin kurulmasina yönelik o büyük 1987 ayaklanmasi patlak verdi ve o rüya yine burada el-Fetih ile Hamas’in 2007’deki kopuslariyla tuzla buz oldu.Bu pul kadar toprak parçasi, yüzyillar boyunca imparatorluklarin kavsagi, Levant ile Misir’in baglanti noktasi oldu ve bu nedenle bugün “bir açik hava hapishanesine” indirgenmemelidir. Savasin cilvelerinin bir ürünü olarak bir “yok-mekân” olmaktan çok uzak olan Gazze elbette Filistin milliyetçiliginin baslica merkezlerinden biridir.Elinizdeki bu kitap Gazze’ye ayrilmis ilk tarih arastirmasidir:  O uzun hikâyesini Antik Misir medeniyetinden Osmanli Imparatorlugu’nun sonuna dek getirip son yüzyilin olaylarini essiz bir titizlikle gözler önüne sermektedir. Tarihçi ve Arapça uzmani Jean-Pierre Filiu, Paris’in önde gelen Siyaset Bilimi Okulu “Sciences Po”da profesör olmadan önce Columbia (New York) ve Georgetown (Washington)’da ders vermistir. Önemli eseri Apocalypse dans l’Islam (Islâmiyette Ahiret) 2008’de Augustin-Thierry ödülünü almistir. Diger eserleri: Les Neuf Vies d’Al-Qaida (el-Kaide’nin Dokuz Cani) (2009) ve La Révolution Arabe (Arap Devrimi) (2011). Arap-Müslüman dünyasi üzerine yaptigi çalismalar yaklasik on iki dile çevrilmistir.