‘Devrimci ilerleme, kendi yolunu, dolaysız trajikomik başarılarıyla değil, tam tersine birleşik, güçlü bir karşı-devrim yaratarak, bir düşman yaratarak açtı; yıkıcı parti, ancak bu düşmanla mücadele içinde olgunlaşarak gerçek bir devrimci partiye dönüşebildi.’

Fransa’daki 1848 Şubat Devriminde, işçi sınıfı, siyaset sahnesine ilk kez ayrı bir sınıf olarak çıkmış, cumhuriyetin ilan edilmesini sağlamış ve bu cumhuriyetin “sosyal” bir cumhuriyet olması için mücadele etmişti. Egemen sınıfların karşılığı, işçi sınıfını erken bir ayaklanmaya zorlayarak, aynı yılın Haziran ayında bir katliam gerçekleştirmek oldu. “Burjuva cumhuriyeti”nin gerçekte “burjuva diktatörlüğü”nden başka bir şey olamayacağı görüldü.

Karl Marx, Fransız Üçlemesi’ni oluşturan eserlerinden ilki olan Fransa’da Sınıf Mücadeleleri’nde, işçi sınıfının kapitalist düzen ve onun siyasal kurumları hakkındaki yanılsamalarını çözümlerken, yenilgilerden çıkarılması gereken dersleri tarif ediyor.

Engels’in 1895 tarihli kapsamlı Giriş yazısı ise, Almanya’daki sosyal demokrat parti yöneticilerinin o dönemdeki dayatmaları nedeniyle istemeden çıkardığı pasajları da içeren eksiksiz hâliyle kitapta yer alıyor.