Furûk-u fıkhiyye, farklı hükümlerin verildiği benzer fıkhî meseleleri araştıran ve fıkhın bir alt disiplini olarak gelişen bir ilim dalıdır. Furûk-u fıkhiyyenin öğrencilere fıkıh melekesi kazandırmak, İslam hukukunda çelişkiler olduğuna yönelik iç ve dış kaynaklı ithamların yersizliğini kanıtlamak dahası şer’i hükümlerdeki incelik ve hikmetleri göstermek gibi birçok faydası vardır. Bunlara ilaveten furûk-u fıkhiyye vasıtasıyla fukahâ, toplumsal hayatta ortaya çıkan yeni hâdiselere çözümler bulurken aslında bu türden meselelerin de birbirine karışmasını önlemişlerdir. Böylece dînî ve hukûkî bakımdan muhtemel aksaklıkların önüne geçmişlerdir. Furûk-u fıkhiyye, bu faydaları nedeniyle ilk dönemlerden itibaren ilim çevrelerinde yoğun ilgi görmüştür.
Elinizdeki bu eserde furûk-u fıkhiyye hakkında bilgi verilmesi ve Şâfiî mezhebinde önemli bir yeri hâiz olan İmâm Nevevî’nin Minhâcü’t-Tâlibîn adlı eserinde yer alan farklı hükümlerin verildiği benzer meselelerin tespit ve tahlili amaçlanmıştır. Bu bağlamda furûk-u fıkhiyyenin kavramsal analizi, önemi, ilgili olduğu kavramlar ve tarihsel gelişimi üzerinde durulmuştur. Furûk-u fıkhiyye türü eserlerin telifinde takip edilen metotlar ve furûk-u fıkhiyye örneklerinde bulunması gereken nitelikler açıklanmıştır. Yine Minhâcü’t-Tâlibîn’de yer alan furûk-u fıkhiyye örnekleri tespit edilmeye çalışılmış ve bunlardan furûk-u fıkhiyye meselelerindeki mantaliteyi net bir şekilde ortaya koyacağına inandığımız furûk örnekleri tahlil edilmiştir.
