Cihângîr Tûglar -Selîmnâme- kitabiyla edebiyat ve târîh severlere büyük bir sölen sunan Turgut Güler, Sehsüvâr-i Cihângîr -Fâtihnâme- kitabiyla da “Türk Istanbul”da yasamanin Peygamber müjdeli lezzetini bize sunan Fâtih Sultan Mehmed Hân’i anlatiyor. O Hân ki, hem kendi hânedâninin içinde, hem diger Türk siyâsî teskilâtlarinin hükümdârlari arasinda, hem de Dünyâ idârecileri siralamasinda “yegâne” olmayi basarmis, cümle ölçü ve degerlendirme kistaslarini dürüp bir kenâra atmistir. Türk târîhiyle berâber, en genis mânâsiyla Cihân târîhinin gelmis geçmis sayili sahsiyetleri arasinda zirveye oturan Fâtih Sultan Mehmed Hân, Türk milletinin yetistirdigi Cihân’a deger bir isim ve soyunun iftihâr kaynagidir. 12 yasinda ilk saltanatina baslayan, 19 yasinda ikinci def’a tahta oturan, 21 yasinda Istanbul’u fetheden, babasinin vefâtindan sonra 30 yil hükümdârlik yapan ve 49. yasinin içinde Hakk’a kavusan Fâtih Sultan Mehmed Hân, eslâfi ve ahfâdi tarafindan kirilamayan bir rekorla, tam 25 Sefer-i Hümâyûn’a çikmistir. Bu seferlerden birden fazlasini bir yila sigdirdigi olmus, hep askerinin basinda, hep yollarda bir ömür geçirmistir. Ömrünün en büyük gâyesi olan Istanbul’da, fethi tâkip eden dönemde, kesintisiz olarak bir tam yil bile oturamamistir. Edirne’de, Sarây-i Atîk’de Dünyâ’ya gelmis, Gebze yakinlarinda Hünkâr Çayiri / Tekfûr Çayiri mevkiinde, son seferine çikarken bu Âlem’den hicret eylemistir. Turgut Güler, Sehsüvâr-i Cihângîr -Fâtihnâme- kitabinda, Kutlu Hân’in yalnizca idarî ve askerî meziyetlerini ve basarilarini degil, onun sahsiyetini aksettiren bütün üstün vasiflarini bir kuyumcu titizligiyle isliyor. Öyleyse biz de, Yahyâ Kemâl’in o pek füsûnlu ifâdesiyle söyleyecek olursak, “Tûglar varsa gerektir Kizilelmâ’ya kadar!”