“Şimdi sokaklarda kendi sessiz mabedinden gürültülü şehre çıkmış bir yabancı, bir münzevi gibi dolaşıyordu. Her şey ona yeni ve tuhafgörünüyordu. Ancak etrafında gürleyen ve hareket eden bu dünyaya öyle yabancıydı ki…”

Dostoyevski’nin ilk dönem eserlerinden olan Ev Sahibesi, ilk olarak Ekim 1847’de, ünlü Rus edebiyat dergisi Otechestvennye Zapiski’de iki bölüm halinde yayımlandı. Rus folklorundan izler taşıyan ve otobiyografik ögeler içeren bu uzun öykü, yarattığı karakterlerle ve kişilik analizleriyle, yazarın ustalık dönemi yapıtlarının oluşmasında diğer öyküleriyle birlikte büyük bir öneme sahiptir.

Öykü, bilime ilgi duyan, kendi hâlinde, doktorasını yeni bitirmiş genç bir adam olan Ordinov’un, yaşadığı evden taşınmak zorunda kaldığı bir dönemde, tesadüfen karşılaştığı ve çok etkilenip kiracısı olduğu bir kadına duyduğu takıntılı sevgisi ve akabinde gelişen tuhaf olaylar ekseninde şekillenir.

Ordinov’un giderek aşka ve tutkuya dönüşen hisleri, yaşadığı iç hesaplaşmaları ve hayal ile gerçeği birbirinden ayıramayacak kadar etrafına yabancılaşması, Dostoyevski’nin psikolojik çözümlemeleriyle eşsiz bir anlatıma dönüşür.