Ünlü tarihçi Ahmet Refik, 16. yüzyildan 19. yüzyila Istanbul’un sehir hayatini anlatiyor. Fetihten sonra Türk ve Müslüman bir kimlige bürünen sehrin daha sonraki dönüsümleri, tüm bu degisikliklerin sosyal hayata ve mimariye yansimalari, Evliya Çelebi, Naimâ gibi tarihçilerden referanslarla zenginlestiriliyor.
Eski Istanbul’da, saray hayatindan baslanarak sokaklarin güvenligine, su sorununa, belediye hizmetlerine, gümrüklere, devletin kahve, tütün ve alkolle mücadelesine kadar birçok konuda doyurucu bilgiler veriliyor.
Bir yandan da Istanbul’daki gayrimüslimlerin yasantilarina deginilerek Ermeni, Rum, Yahudi, kültürlerinin sehre getirdigi renk ve Osmanli idaresinin bu cemaatlere yaklasimi irdeleniyor.
… Filhakika yasak müthisti. O sene IV. Murat, gizli bir yerde tütün içen on dört kisi yakaladi. Biri mukabele halifesi, biri de kapicibasilardandi. On dördünü de öldürttü. Reha’da tütün içtigi için, ikisi yeniçeri, on dört kisi, Halep’te yirmi kisi, Haccegür’de alti kisi alenen telef edildi. “Bu dühan içenlerin kimi orduda eli ve ayagi kirilip siyaset olunur ve kiminin otag önünde kirilir ve kiminin boynu vurulur ve kimini dört pare iderlerdi.“
(Tanitim Bülteninden)