Servet edinmek için ülkesini terk eden bir gezgin, bu amaçlarla yola çiktigi bir gezinin sonucunda kendisini sira disi bir ülkede bulur. Muhtesem arazisi, olaganüstü yakisikli ve yapili erkekleri, ayri bir güzelligi olan kadinlariyla insan soyu için görünüs olarak âdeta ideal bir ülkedir burasi. Görünüste kusursuz olan bu ülkenin âdet ve görenekleri ise olaganin oldukça disindadir. Burada hastalik, bir suç; yoksulluk ve talihsizlik, cezalandirilmasi gerekli bir durum; saat dâhil tüm makineler ise kullanimi yasak bir seydir. Bu yönüyle, yazarinin Erewhon adini verdigi bu yer, bir tezatin; distan ideal bir medeniyetin, içten ise medeniyetin gereklerinden uzak bir yapinin hüküm sürdügü bir ülkedir. “Erewhon”, bilim kurgu edebiyatinin ilk örnekleri arasinda yer almakla beraber yazarinin bir “yanlis anlama” olarak belirtmesine ragmen kimi bölümlerde Charles Darwin’in evrim kuramini hicveden bir eserdir. Bununla beraber hem ütopya hem de distopya özelligi göstermesi, ilerleyen zamanlarda makinelerin insanlar üzerinde egemen konuma geleceklerini ilk defa söz konusu etmesi, ayrica yazarinin normal hayatinda da büyük nefret duydugu Viktorya Döneminin suç, ceza ve din yönünden elestirisini içinde tasimasiyla kayda deger bir zenginlige sahiptir.